16 Μαρ Η πολιτική κληρονομιά του Ελευθερίου Βενιζέλου. Συνέχειες και ασυνέχειες. Πρακτικά συνεδρίου, Ίδρυμα της Βουλής, Εθνικό Ίδρυμα “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”, Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα 2021.
Η πολιτική κληρονομιά του Ελευθερίου Βενιζέλου. Συνέχειες και ασυνέχειες. Πρακτικά συνεδρίου, Ίδρυμα της Βουλής για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”, Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα 2021.
Η πολιτική κληρονομιά του Ελευθερίου Βενιζέλου: συνέχειες και ασυνέχειες είναι ο τίτλος της νέας έκδοσης του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος» και του Μουσείου Μπενάκη. Πρόκειται για τα πρακτικά του ομώνυμου συνεδρίου, το οποίο συνδιοργανώθηκε από τα τρία ιδρύματα τον Νοέμβριο του 2016 στη Βουλή.
Όπως σημειώνουν οι επιστημονικοί επιμελητές του τόμου Γιώργος Κουκουράκης και Τάσος Σακελλαρόπουλος, «το αντικείμενο του συνεδρίου χαρακτηρίζεται από μία πρωτοτυπία: ασχολήθηκε με τον Βενιζέλο μετά τον Βενιζέλο έχοντας ως θέμα όχι τη ζωή, το έργο και την εν γένει δράση του, αλλά την επίδραση της πολιτικής του στην πορεία της χώρας. Με μια ευρύτερη έννοια, την απήχηση της έμπνευσής του, του έργου και των πολιτικών του κατά τη μεταβενιζελική περίοδο. Τη χαρτογράφηση δηλαδή της βενιζελικής συνέχειας ή ασυνέχειας στη μεταπολεμική ελληνική πολιτική σκηνή και κοινωνική ζωή».
Στην έκδοση περιλαμβάνονται δύο εισαγωγικές ομιλίες και 27 εισηγήσεις ενταγμένες σε τέσσερις θεματικές ενότητες: (α) Βενιζελισμός και κομματικό σύστημα, (β) Εξωτερική πολιτική-Κύπρος, (γ) Θεσμοί και μεταρρυθμίσεις και (δ) Προσλήψεις του Βενιζέλου στη μεταπολεμική Ελλάδα.
Στον πρόλογό του, ο πρόεδρος της Βουλής Κωνσταντίνος Τασούλας, πρόεδρος του Ιδρύματος της Βουλής και του Εθνικού Ιδρύματος «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος», επισημαίνει: «Ο Ελευθέριος Βενιζέλος δεν καλοπέρασε στην πολιτική του σταδιοδρομία. Καλοπερνάει η μνήμη του, γιατί φροντίζουν γι’ αυτήν ιδρύματα, όπως το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”, γιατί γίνονται σοβαρά συνέδρια για την πολιτική κληρονομιά του και γιατί, τελικά, οι Έλληνες συνήθως τιμούν κάποιον πολύ μεγάλο πολιτικό πολύ μετά τον θάνατό του (…) Αυτή η πολύτιμη κληρονομιά μάς καλεί να την αξιοποιήσουμε όχι ως “γελώντες κληρονόμοι”, αλλά ως ώριμοι και υπεύθυνοι πολίτες και πολιτικοί που ξαναζούν, μέσω της γνώσης, τις δυσχέρειες, τις ανατροπές και τα επιτεύγματα της χώρας μας, που όλα μαζί μάς βοηθούν στην κατανόηση και τον χειρισμό των σημερινών μεγάλων, αλλά όχι ανυπέρβλητων, δυσκολιών».