19 Μαρ Παρουσίαση της έκδοσης «Η δεύτερη ζωή του Ελευθερίου Βενιζέλου: Οικοδομώντας έναν εθνάρχη (1936-1967)» (Αθήνα, 26.03.2025).
«Η δεύτερη ζωή του Ελευθερίου Βενιζέλου: Οικοδομώντας έναν εθνάρχη (1936-1967)» είναι ο τίτλος του βιβλίου του Χρήστου Τριανταφύλλου, ιστορικού, διδάκτορα του Πανεπιστημίου Αθηνών, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος» και τις εκδόσεις Θεμέλιο. Η εκδήλωση παρουσίασης πραγματοποιείται την Τετάρτη 26 Μαρτίου στις 7 μ.μ. στο κεντρικό κτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών (αμφιθέατρο «Ιωάννης Δρακόπουλος», Πανεπιστημίου 30).
Στην εκδήλωση θα χαιρετήσουν οι Γιώργος Κουκουράκης, αναπληρωτής διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος» και Δέσποινα Μαλικιώση, εκδότρια, εκ μέρους των εκδόσεων Θεμέλιο. Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι Μάνος Αυγερίδης, διευθυντής Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας, Έφη Γαζή, καθηγήτρια Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και Ευάνθης Χατζηβασιλείου, καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών.
Συντονίζει ο Βαγγέλης Καραμανωλάκης, καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, διευθυντής της Ιστορικής Βιβλιοθήκης των εκδόσεων Θεμέλιο.
Λίγα λόγια για το βιβλίο: Γιατί σχεδόν σε κάθε πόλη της Ελλάδας υπάρχουν αγάλματα, προτομές, δρόμοι και πλατείες που μνημονεύουν τον Ελευθέριο Βενιζέλο; Γιατί τόσοι πολιτικοί τον επικαλούνται όταν θέλουν να δώσουν κύρος και ιστορικό βάρος στον λόγο τους; Και, κυρίως, πώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο της αποδοχής του, ενώ έχει προηγηθεί ο Εθνικός Διχασμός και το μοίρασμα της χώρας στα δύο; Το βιβλίο ανασυνθέτει την πορεία μετατροπής του Βενιζέλου από ζώσα μνήμη σε πολιτικό και εθνικό σύμβολο μέσα από αρχεία, κείμενα κάθε είδους, ιστοριογραφικά έργα, τελετουργίες και μνημεία, συνδέοντας διαφορετικά νήματα της συλλογικής μνήμης και της ιστορικής συνείδησης από τον Μεσοπόλεμο έως τη δικτατορία του 1967. Καταγράφονται και αναλύονται πολιτικές συγκρούσεις, ιστοριογραφικές ερμηνείες και τελετουργικές μνημονεύσεις, μέσα από τις οποίες αναδεικνύεται το μωσαϊκό των πολλαπλών προσώπων του Βενιζέλου στη μεταπολεμική Ελλάδα και εξετάζεται το ποιοι τον επικαλέστηκαν, πότε, πώς και γιατί.
Συνολικά, μέσα από τη μετατροπή του Βενιζέλου σε σύμβολο αναδύεται η συμπλοκή των δύο μεγάλων διαιρέσεων του ελληνικού 20ού αιώνα, του Εθνικού Διχασμού και του Εμφυλίου Πολέμου, και σκιαγραφείται η ίδια η σχέση της μεταπολεμικής ελληνικής κοινωνίας με το προπολεμικό παρελθόν της.